Edwin van der Meer is bestuurder van het BovenIJ in Amsterdam-Noord. Een persoonlijk, verbindend en ondernemend ziekenhuis met ongeveer 1.200 medewerkers en 80 medisch specialisten.
Als kernteamlid van Moedige Dialoog Amsterdam ben ik trots op het collectief, het samenwerkingsverband en het feit dat we samen de moedige dialoog verder kunnen brengen binnen en buiten onze organisaties.
Dat vind ik inspirerend, omdat we dit samen doen vanuit verschillende invalshoeken, maar wel met een gedeelde ambitie. De zorg, de gemeente, banken, schuldhulpverlening, horeca en private ondernemingen kunnen zo van elkaar leren en ervaringen waaronder best practices delen. Er gebeuren al mooie dingen maar iedere keer blijkt weer dat lang niet iedereen weet wat er allemaal al gebeurt en waar je met je vragen terecht kunt.
Ik heb enorme waardering voor het werk dat de Buurtteams verrichten. Zij werken aan de basis van het welzijn van onze burgers en als die basis goed is kun je samen mooie dingen doen en tastbare resultaten boeken die mensen echt helpen. Mensen uit de schulden houden of als ze er toch inkomen er sneller weer uit krijgen. En de effecten meten, want cijfers helpen om de urgentie bij een ieder te duiden te duiden juist nu!
Waarom is het belangrijk om geldzorgen bespreekbaar te maken?
Zeker nu de inflatie en energieprijzen fors stijgen zie je dat dit zijn weerslag heeft op burgers of ze nu patiënt zijn of medewerker. Het heeft invloed op hun bestaanszekerheid. Mijn missie is om zorg en welzijn te verbinden en een bijdrage te leveren aan het voorkomen van schulden en daarmee onnodige zorgkosten te voorkomen. Zonder de stress van geldzorgen functioneren alle mensen beter.
Op welke manier ontvangt u signalen over geldzorgen bij uw medewerkers?
Soms merk je aan korte opmerkingen of reacties al dat iemand het financieel lastig heeft. Als bestuurder vind ik het fijn om dicht bij mijn medewerkers te staan. Laatst heb ik een paar uur meegewerkt in de keuken. Onze medewerkers betalen voor hun lunch en ik hoorde een aantal medewerkers zeggen dat ze de maaltijden te duur vonden. Hieraan merk je dat het besteedbaar inkomen van medewerkers kleiner is geworden. Hetzelfde geldt voor medewerkers die deels thuis (kunnen) werken die vragen soms of ze nog een extra dag thuis kunnen werken om zo op reiskosten te besparen.
Op intranet vermelden we iedere maand wanneer het salaris wordt gestort. Dan zie je soms ook opmerkingen van ‘hé, wat vroeg’ of juist ‘wat laat’. Te vroeg geld ontvangen kan de maand daarna weer problemen opleveren, te laat betekent dat je niet tijdig je saldo weer hebt aangevuld voor de maandelijkse afschrijvingen van o.a. huur en energie. Dit soort reacties kunnen signalen zijn van medewerkers die financieel krap zitten. Bij ons motto “zorg goed voor elkaar” past dat we iets met deze signalen doen want in de zorg geldt voorkomen is beter dan genezen maar datzelfde kun je ook toepassen op schulden. Dus daarom de oproep tot een moedige dialoog!
